Van aandacht naar zorg
Door: Luuk
Blijf op de hoogte en volg Luuk
22 Juni 2022 | Frankrijk, Saint-Léonard-de-Noblat
Dag 15, 22 juni. La Souterraine - Saint-Leonard-de-Noblat. 76 km (totaal 1469), 1106 hoogtemeters, halfbewolkt, 23 graden, W2.
Wandelende pelgrims moeten vooral hun voeten koesteren, en ze liefdevol verzorgen. Verwaarlozing of overbelasting kan gruwelijke pijnen tot gevolg hebben. In een Spaanse pelgrimsherberg zag ik jaren geleden een lange rij hinkende, bloedende en kreupele pelgrims wachten op hun beurt bij de fysiotherapeut. En ook onderweg zag ik mensen die nauwelijks meer konden lopen, door akelige blessures aan voeten en benen.
Bij fietsers draait alles om een ander vitaal lichaamsonderdeel: de bibs.
Elke wielrenner vreest de derde bal: een zwelling in het perineum, die het gevolg is van langdurig fietsen, en meestal begint met een ontstoken haarvat. Ook recreatiefietsers en fietsende pelgrims kunnen hierdoor worden getroffen. Een derde bal kan de afmetingen van de andere twee ballen aannamen, of zelfs van een kippenei. Meestal is zo’n aandoening alleen operatief te verhelpen. Oud-Tourwinnaars Joop Zoetemelk en Laurent Fignon waren bekende dragers, evenals Peter Post, de voormalige Keizer van de zesdaagse.
Het goede nieuws is: ik heb geen derde bal. Henk en Sjon evenmin, voor zover ik weet. Helemaal zeker ben ik er niet van, want dit is een onderwerp dat bij hen wat in de taboesfeer ligt. Een de zeldzame, want weinig blijft onbesproken tijdens onze pelgrimsreis, die inmiddels vijftien dagen duurt en ons vandaag over een eindeloze reeks heuvels naar Saint-Leonard-de-Noblat voerde - de laatste woonplaats van de Franse wielerlegende Raymond Poulidor.
Sjon wees me er vandaag fijntjes op dat ik in het Dagblad van het Noorden heb beloofd dat we met de billen bloot gaan in deze blog, en dat zo’n uitspraak verplichtingen schept.
Het zit zo.
Mijn billen hadden de afgelopen week aandacht nodig, dat berichtte ik al eerder. Aandacht is nu niet meer genoeg. Zorg is vereist. Zitten op het zadel is pijnlijk. Vandaag stond ik liever op de pedalen dan dat ik zittend reed. Ik was blij met de heuvels: bergop veel gelegenheid om uit het zadel te komen, en in de afdaling de kans voorover te hangen, met de kin op het stuur en de kont omhoog, de anderen het nakijken gevend.
Morgen weer zo’n dag, en overmorgen ook. Dan zou het toch een keer beter moeten gaan.
-
22 Juni 2022 - 18:58
Wim Zijlstra:
Als ik naar die mooie foto kijk, Luuk, na 76 km en veel hoogteverschil(!) denk ik niet aan lijden... Ga door: wij genieten wel. -
22 Juni 2022 - 22:44
Elze:
Wel eens gedacht aan een rustdag? -
23 Juni 2022 - 20:30
Sita:
“Het zit zo”: een treffende bewoording in dit verband. Sterkte met het zitvlees!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
