Vlakbij Portugal

Op weg naar Santiago. Dag 31, 8 juli, San Juan de Ortega - Frómista106 km (totaal 2705), 679 hoogtemeters, 30 graden, onbewolkt, NO5.

Je zou het bijna vergeten, maar Spanje heeft een gewelddadige geschiedenis, met allerlei rivaliserende groepen en troonpretendenten. Het geweld hield aan tot in deze eeuw. Een paar dagen geleden passeerden we een monumentje voor een slachtoffer van de ETA, de Baskische afscheidingsbeweging. De aanslag in de kloof bij Lumbier vond plaats in 1990. En vandaag waren we in Burgos, het bolwerk van de fascisten van generalissimo Franco, die van 1939 tot 1975 het land regeerden, na de bloedige Spaanseburgeroorlog te hebben gewonnen.

Vandaag de dag maakt het noordwesten van Spanje een vredige indruk. De hoogvlakte - de Tierra de Campos - is behalve vredig ook overweldigend. Overweldigend mooi, met plaatsen als Burgos en het schilderachtige stadje Castrojeriz, en in elk dorp monumentale kerken, meestal heel goed onderhouden.

Maar de hoogvlakte waar we nu zijn is vooral overweldigend groot en wijds en leeg. Een beetje intimiderend, als je er op je nietige fietsje doorheen trekt, van het ene uitgestorven dorp naar het andere, met rondom enorme graanvelden en eindeloze vergezichten. Dat hier ooit wijngaarden en bossen waren is amper te bevatten.

Op de Tierra de Campos waait het altijd, en bijna altijd hard. Ook vandaag. We hadden geluk: windkracht 5 kun je beter mee dan tegen hebben.

We overnachten in Frómista. Hier herinnert een 18e eeuws sluizencomplex aan een nooit gerealiseerd plan het gebied van meer water te voorzien. De Camino is de hedendaagse levensader. Er is een overvloed aan pelgrimsherbergen, hostels en restaurants. Maar het voelt hier ver weg. Veelzeggend is dat we vandaag verkeersborden tegenkwamen waar Portugal op stond.