Het ritme
Door: Luuk
Blijf op de hoogte en volg Luuk
17 Juli 2021 | Duitsland, Niemegk
De cultuur komt er bekaaid af, stelde vriend Henk kort geleden vast.
Als je 100 of meer kilometer per dag fietst is dat niet zo vreemd. We zitten gemiddeld een uur of zes op de fiets, eten en drinken een paar keer onderweg en hangen daarna nog wat rond, zonder de moed en de energie om nog iets te ondernemen.
Vandaag deden we het rustiger aan. We stonden in Dessau stil bij Bauhaus, en in Lutherstadt Wittenberg bij de kerk waar Luther zijn 95 stellingen op de deur spijkerde, en reden door een gebied met niet alleen een rijke cultuurhistorie, maar ook een prachtige natuur, met uitgestrekte bossen en velden, en het brede stroomdal van de Elbe.
‘Nu nog een groep reeën in het veld,’ zei ik, terwijl we over het fietspad door het Elbedal reden.
Nog geen halve minuut later sprong een reekalf uit de berm het bos in. Moeder ree zag toe, een paar meter verderop. We konden ze bijna aanraken.
Al voor vieren waren we op de plaats van bestemming. Een comfortabel hotel in the middle of nowhere, met een mooi terras, paarden in de wei, roofvogels hoog in de lucht, een schreeuwende ober die uit een film lijkt te zijn weggelopen, lekker eten en drinken en goed gezelschap.
Na acht dagen beginnen we een beetje in het ritme te komen.
Morgen via Potsdam naar Berlijn!
Als je 100 of meer kilometer per dag fietst is dat niet zo vreemd. We zitten gemiddeld een uur of zes op de fiets, eten en drinken een paar keer onderweg en hangen daarna nog wat rond, zonder de moed en de energie om nog iets te ondernemen.
Vandaag deden we het rustiger aan. We stonden in Dessau stil bij Bauhaus, en in Lutherstadt Wittenberg bij de kerk waar Luther zijn 95 stellingen op de deur spijkerde, en reden door een gebied met niet alleen een rijke cultuurhistorie, maar ook een prachtige natuur, met uitgestrekte bossen en velden, en het brede stroomdal van de Elbe.
‘Nu nog een groep reeën in het veld,’ zei ik, terwijl we over het fietspad door het Elbedal reden.
Nog geen halve minuut later sprong een reekalf uit de berm het bos in. Moeder ree zag toe, een paar meter verderop. We konden ze bijna aanraken.
Al voor vieren waren we op de plaats van bestemming. Een comfortabel hotel in the middle of nowhere, met een mooi terras, paarden in de wei, roofvogels hoog in de lucht, een schreeuwende ober die uit een film lijkt te zijn weggelopen, lekker eten en drinken en goed gezelschap.
Na acht dagen beginnen we een beetje in het ritme te komen.
Morgen via Potsdam naar Berlijn!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
