Pelgrimsbedrijf

Vandaag had ik een kort dagje gepland, omdat er een volgens m'n gids venijnig colletje op de route zat en ik uitgerust aan de dag van morgen wilde kunnen beginnen. Je weet maar nooit, misschien zou het tegenvallen, en morgen komt er meer klimwerk aan.

Vandaag viel het erg mee, en daarom was ik aan het begin van de middag al in St. Jean Pied-de-Port. Vroeg gedouched en daarna dit historische stadje verkend, in de zinderende middaghitte.

St. Jean staat helemaal in het teken van de pelgrimage, met allerhande winkeltjes, cafes, hotelletjes, herbergen, een steunpunt van Les Amis de St. Jacques, een museum en een kerk met speciale diensten voor de pelgrims, die desgewenst de zegen van een geestelijke meekrijgen op reis. Bij het steunpunt van de Amis zaten vier dames op een rij om pelgrims met gevraagd en ongevraagd advies van dienst te zijn. Ik kreeg een kopje koffie en een Jacobsschelp, en een pakje tissues, omdat het zweet van m'n gezicht gutste - vanavond nog maar eens douchen.

Voor de kerk zaten twee punkers met een bloeddorstig ogende vechthond te bedelen, urenlang. Hun rugzakken stonden achter hen tegen de muur.

Een waar pelgrimsbedrijf, kortom, en een booming business. Crisis of niet: het aantal pelgrims dat hier jaarlijks passeert neemt elk jaar verder toe, al twintig jaar, onafgebroken. In 2012 werden hier 45.000 pelgrims geregistreerd. Dit jaar zullen het er weer een paar duizend meer zijn.

Na een paar uur had ik het wel gezien. Sinds die tijd zit ik wat te lezen en schrijven en krachten te verzamelen. Morgen een wat langere dag: in het spoor van Karel de Grote bij Roncesvalle de Pyreneeën over en daarna naar Puenta de la Reina. Spanje in!
Met de Jacobsschelp aan mijn achtertas. Dat dan weer wel.

(Km 2126)